200 ára afmæli Louis Braille höfundar blindraletursins

Þann 4 janúar 2009 voru liðin 200 ára frá fæðingu hins franska Louis Braille.  Samtök blindra og sjónskerta um allan heim minnast þessara tímamóta og heiðra um leið minningu þessa merka  manns sem fann upp blindraletrið.

Fyrsta skipulagða menntunin
Fyrr á öldum var ekki talin ástæða til að gefa blindum eða sjónskertum tækifæri til mennta. Það var ekki fyrr en 1784 að fyrsta skipulagða námið fór af stað í París fyrir tilstilli frakkans Valentin Hauy þegar hann stofnaði blindraskólann Royal Istitute of Blind Youth.  Hauy lagði áherslu á (innleiddi) upphleypt letur sem byggði á stafrófi sjáandi, stækkaðir stafir sem voru upphleyptir. Bækur með þessu letri urðu yfirgripsmiklar og þungar, ein bók gat orðið 50 kg. Þetta kerfi hafði einnig þann annmarka að nemendur gátu ekki lært  að skrifa.  Þessar tilraunir settu af stað umræður um hvort blindir nemendur ættu endilega  að nota ritmál sjáandi og hvort ekki væri ástæða til að þróa eigið kerfi sem hentaði þeim betur. 

Louis Braille
Louis Braille (1809 - 1852) varð blindur vegna slyss á vinnustofu föður síns.  Hann  var 3ja ára þegar hann slasaðist á auga á skurðhníf föður síns, sem var söðlasmiður. Fékk hann síðan sýkingu í heilbrigða augað sem leiddi til þess að hann varð blindur á báðum augum þegar hann var aðeins fimm ára gamall. Tíu ára varð hann nemandi við Royal Istitute of Blind Youth. Vistin í skólanum var erfið og þurftu nemendur oft að sætta sig við gamalt og hart brauð og vatn í matinn  og misþyrmingar og innilokun sem refsingar. Louis Braille var skarpur og skapandi nemandi og varð fljótlega afburðar selló og orgel leikari og spilaði  í kirkjum víða um Frakkland.

Blindraletrið verður til
Árið 1821 kom foringi úr franska hernum í heimsókn í skólann sem Louis Braille var í til að kynna  upphleypt  letur sem var sambland af strikum og punktum og var kallað "næturletur". Hugmyndin að baki þessu letri var sú að með því gátu hermenn á stríðstímum komið skilaboðum hver til annars , án þess að tala og eins að eiga á hættu að óvinurinn skildi skilaboðin kæmust þau í hans hendur. Kerfið samanstóð af tólf  táknum sem gerði lesturinn bæði erfiðan og tímafrekan. Þetta sama ár, eða þegar Louis er 12 ára, byrjar hann í fullri alvöru að þróa ritkerfi sem gæti nýst blindum til lesturs og skriftar. Hann sat daga og nætur við að prófa sig áfram og loksins, árið 1824 gat Louis Braille, þá aðeins fimmtán ára gamall,  kynnt blindraleturskerfið sem síðan hefur verið kennt við hann og kallast  Braille. Þetta kerfi samanstóð af sex punktum.  Megin framförin frá „næturletrinu" fólst í því að við Braille letrið var upbyggt þannig að allir stafir í stafrófinu áttu sér tákn  byggt á 6 punkta kerfi  meðan að „næturletrið" byggði á 12 tákna kerfi sem samsvörðu til hljóða. Braille letrið var jafnframt mun auðveldara í notkun bæði til lestrar og skriftar og með einni snertingu fingurgóms mátti greina hvern staf  og því bauð letrið upp á mun fljótlegri lestur. Louis Braille þróaði síðan letrið enn frekar þannig að hægt að að lesa stærðfræðitákn og nótur.

Braille deyr áður en blindraletrið öðlast viðurkenningu
Louis Braille varð einn af kennurum við Royal Institude for Blind Youth og var í miklum hávegum hafður meðal nemenda. Þrátt fyrir að margir væru uppnumdir yfir uppgötvun Louis Braille var letrið hans ekki kennt við skólann þann tíma sem hann lifði. Það leið raunar langur tími þar til letrið var að fullu viðurkennt og virt. Helsta hindrunin voru viðhorf sjáandi leiðbeinenda og kennara sem töldu að upphleypt prentletur (stafróf fyrir sjáandi) væri betra en stafróf sem þeir gætu ekki sjálfir lesið. Louis Braille veiktist vegna heilsuspillandi aðbúnaðar í skólanum og dó árið 1852, 43 ára að aldri. Tveimur árum seinna eða 1854 viðurkenndu frönsk stjórnvöld  opinberlega blindraletur Brailles. Það breiddist fljótt út um Evrópu  og síðar allsstaðar um heiminn sem alþjóðlegt ritmál blindra.

Eiginleikar blindraletursins
Grunnurinn í letrinu eru sex punktar sem raðað er í tvær raðir lóðrétt með þremur punktum í hverri röð. Punktarnir eru gjarnan nefndir með númerum , punktar einn, tveir og þrír í vinstri röð og punktar fjórir, fimm og sex í þeirri hægri. Samsetning punktanna sex getur verið á 63 mismunandi vegu og getur táknað bókstafi, tölur, ýmis tákn eins og kommur, upphrópunarmerki o.s.frv. Ákveðið bil er á milli punktanna sem er nákvæmlega útreiknað til að tryggja að hægt sé að finna samsetningu hvers stafs/tákns fremst á fingurgómnum. Blindraletur er lesið með fingrunum og skynjast í gegnum hreyfingu handanna með jafnri og hraðri hreyfingu yfir punktana. Bestu lesararnir nota báðar hendur við lesturinn í samspili þar sem vinstri höndin les vinstri hlutann af síðunni (línunni) meðan hægri höndin mætir þeirri vinstri á miðjunni og les línuna út. Góðir blindraleturslesarar hafa góðar fínhreyfingar og greina vel mismunandi tákn með snertiskyninu. Þeir lesa með léttu og afslöppuðu þrykki og nota hendurnar lóðrétt yfir punktana, lesa með báðum höndum saman, með flesta fingur á línunni.

Grein þessi var birt í Morgunblaðinu á síðu 26 fimmtudaginn 8 janúar 2009.

Blindraletur í sjónvarpsfréttum RUV

Í sjónvarpsfréttum hjá RUV þriðjudaginn 6 janúar var sagt frá því að 200 ár eru um þessar myndir liðnar frá fæðingu Loius Braille, höfundar Blindraletursins. Í fréttinni var einnig fjallað um stöðu blindraletursins hér á landi. Fréttina má sjá hér.

Sá hluti fréttarinnar að eini blindraletursprentarinn í hinni nýju Þjónustu og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda, sé bilaður, hefur vakið nokkra athygli. Við mig hafa haft samband aðilar sem hafa lýst áhuga á að standa fyrri eða koma að söfnun fyrir nýjum prentara. Slíkt er þakkarvert og spennandi verður að sjá hvort eitthvað kemur út úr því.

Why Braille is brilliant

Fáar uppgötvanir hafa verið eins einfaldar og samt svo frelsandi eins og blindraletrið. Í tilefni af því að 200 ár eru liðin frá fæðingu  Louis Braille, (4 janúar 1809) sem fann upp blindraletrið, ritar Davd Blunkett fyrrverandi innanríkisráðherra Bretlands um það hvernig blindraletrið mótaði líf hans frá unga aldri með því að vera honum gluggi úti í heiminn.

Greinina má les á vef BBC hér.

Samtök blindra og sjónskertra út um allan heim minnast þess að nú eru liðin 200 ára frá fæðingu þess merka manns sem Louis Braille var. Von er á frekari umfjöllun af þessu tilefni á þessu vettvangi sem og annarstaðar.

Um áramót

 Áríð 2008 mun eflaust skipa stóran sess í íslandsögunni. Tvenna atburði vil ég gera hér að umfjöllunarefni. Fyrst er að nefna alþjóðlegu fjármálakreppuna, sem leikið hefur íslendinga verr en aðrar þjóðir, hvort sem er einstaklinga, fjölskyldur og/eða fyrirtæki, ásamt því sem orðspor íslendinga á alþjóðavetfangi hefur orðið fyrir verulegu tjóni. Þessir atburðir hafa síðan skyggt verulega á hinn atburðinn, sem er mesta afrek sem íslendingar hafa unnið í íþróttum. Silfurverðlaun íslenska karlalandsliðsins í handbolta á Olympíuleikunum í Peking. En það afrek færði íslensku þjóðinni bæði gleði og stolt og jók allverulega við hróður íslendinga á alþjóðavettvangi.

Öll íslenska þjóðin hreyfst með og fagnaði þegar hennar fræknustu íþróttahetjur unnu þetta mesta afrek íslenskrar íþróttasögu. Silfurverðlaun á Ólympíuleikum. Allir sem fylgdust með sáu að liðið var drifið áfram af jákvæðum og uppbyggilegum gildum undir forustu einstaklinga sem höfðu tileinkað sér þessi gildi. Þar var til staðar, einbeittur vilji og skýr markmið, virðing og heiðarleiki, samhugur og samvinna og gagnkvæmt traust, gagnvart því verkefni sem tekist var á við.  Örfáum vikum seinna skal fjármálakreppan á og sér ekki ennþá fyrir endann á þeim hildarleik.

En hvernig hefur liðið sem valist hefur til að takast á við verkefni fjármálakreppunnar staðið sig?  Að hversu miklu leiti hafa jákvæð og uppbyggileg gildi, sem voru í hávegum höfð hjá strákunum okkar í Peking, verið látin í fyrirrúm?  Því miður þá eru miklar líkur á því að afrek handboltalandsliðsins muni falla í skuggann af fjármálakreppunni og þeim orðum og athöfnum sem aðalleikarar þess hildarleiks bera ábyrgð á. Þar hafa farið bæði orð og athafnir sem síst hafa verið til þess fallin að auka okkur gleði og stolt eða auka á orðspor okkar íslendinga sem þjóðar.

Það er hinsvegar á valdi okkar allra sem einstaklinga að hafna neikvæðum gildum eins og t.d. rógburði, óheiðarleika og sérhagsmunagæslu á kostnað almannahagsmuna, en stuðla frekar að þeim jákvæðu gildum sem hverju farsælu mannlegu samfélagi eru lífsnauðsynleg; ábyrgð, heiðarleika, samhug, samvinnu, og gagnkvæmu trausti og virðingu. Kannski má draga einhvern lærdóm af því hvernig þessir tveir atburðir; fjármálakreppan og silfurverðlaun íslenska handboltalandsliðsins á Ólympíuleikunum, gerast á nánast sama tíma í íslandssögunni, og því hvaða gildi hafa verið valin til  leiðsagnar í hvoru tilviki fyrir sig.  Upp í huga kemur gömul speki sem fylgt hefur íslendingum alla tíð og kemur úr Hávamálum: Deyr fé, deyja frændur en orðstír deyr eigi. Hverjir skyldu verða dómar sögunnar?

Ef ég lít meira inn á við, á vettvang Blindrafélagsins, samtaka blindra og sjónskertra á Íslandi, hefur árið ekki síður verið viðburðarríkt. Ég tók við embætti formanns félagsins í maí mánuði og í þeim sama mánuði gerðu við nokkrir félagsmenn atlögu að Hvannadalshnjúk, en urðum frá að hverfa vegna veðurs. Áformað er að gera aðra atlögu í maí 2009.

Ég sótti stórmerkilega alheimsráðstefnu Retina International í Helsinki í júlí mánuði. Ég gerði ítarlega grein fyrir helstu niðurstöðum ráðstefnunnar. Sjá frásagnir hér.

Stórt skarð var höggvið í samfélag okkar þegar Helga Einarsdóttir féll frá um mitt sumar, í blóma lífsins, rétt fyrir 43 ára afmælisdaginn sinn. Sjá minningargrein. Minningu Helgu og verkum hennar mun verða sýnd tilhlýðileg virðing á vettvangi félagsins í nánu samstarfi við aðstandendur.

Í ágúst sótti ég ásamt fleirum frá Blindrafélaginu 7 alheimsþing þing World Blind Union, yfir 600 einstaklingar allstaðar úr heiminum sátu þingið. Þingið er haldið á fjögurra ára fresti. Sjá frásögn hér.

Í september mánuði voru fjórir leiðsöguhundar afhentir notendum sínum, en við það fjölgaði leiðsöguhundum á Íslandi úr einum í fimm. Sjá hér frásögn. Mjög vel hefur gengið hjá notendum og leiðsöguhundum og ríkir almenn ánægja með hvernig til tókst. Leiðsöguhundaverkefnið var unnið í samstarfi við heilbrigðisráðuneytið og með öflugum stuðningi Lions hreyfingarinnar á Íslandi. Um tilraunaverkefni var að ræða og nú hefur heilbrigðisráðherra skipað starfshóp til að fara yfir og gera tillögu að framtíðarskipulag þessara mála.

Á síðustu dögum Alþingis fyrir jól samþykkti þingið lög um þjónustu og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga. Mun stofnunin taka til starfa strax í upphafi árs 2009. Með þessari nýju miðstöð er stigið stórt framfaraskref í þjónustu við blinda og sjónskerta einstaklinga. Blindrafélagið lagði mikla áherslu á að þetta mál yrði afgreitt. Nú þegar miðstöðin er orðin að veruleika þá tekur við uppbyggingar og mótunarstarf sem Blindrafélagið hefur fullan hug á að vera virkur þátttakandi í. Sjá hér frásögn og tengil inn á lögin.

Árið 2009 mun færa með sér ný viðfangsefni. Árið er m.a. merkilegt fyrir þær sakir að 70 ár verða liðin frá stofnun Blindrafélagsins á árinu og í janúar verður haldi upp á að 200 ár eru liðin frá fæðingu Louis Braille, höfundar blindraletursins. Blindrafélagið mun minnast þessara tímamóta með viðeigandi hætti.

Af þessu tilefni hefur Blindrafélagið m.a. látið gera sérstaka afmælisútgáfu af bréfsefni og merki félagsins. Afmælismerki félagsins er talan 70 með lampann inni í tölustafnum núll. Á bréfsefni, umslögum og öðru efni merktu félaginu, er búið að setja nafn félagsins (Blindrafélagið) í blindraletri fyrir ofan nafn félagsins í hefðbundnu letri. Blindraletrið mun vera bæði upphleypt og litað hinum bláa lit félagsins á bréfsefni og öðru því efni þar sem það er mögulegt.  

Fleira er fyrirhugað og verður kynnt þegar þar að kemur.

Á þessum áramótum vil ég færa félagsmönnum, velunnurum, samstarfsaðilum Blindrafélagsins og öllum öðrum kærar þakkir fyrir ánægjulegt samstarf og samskipti á árinu sem er að líða, um leið og ég læt í ljós þá von að áframhald verði á á árinu 2009.

Megi ykkur og fjölskyldum ykkar farnast sem best á komandi ári.

Þakklætisvottur til starfsfólks Sjónstöðvar Íslands og Guðmundar Viggóssonar

Nú þegar samþykkt hafa verið lög um þjónustu og bekkingamiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga, er ljóst að starfsemi Sjónstöðvar Íslands verður lögð niður og öll sú starfsemi sem þar hefur verið mun flytjast inn í nýja stofnun. Föstudaginn 19 desember, daginn eftir samþykkt laganna um þjónustu og þekkingarmiðstöðina, fóru ég og Ólafur Haraldsson, framkvæmdastjóri Blindrafélagsins, í húsakynni Sjónstöðvarinnar og færðum starfólki góðgæti, sem smá þakklætisvott fyrir það starf sem starfsfólkið hefur sinnt á starfsárum Sjónstöðvarinnar, um leið og fagnað var nýjum áfanga.

Mánudaginn 22 desember var haldið jóla kaffisamsæti að Hamrahlíð 17 fyrir starfsfólk og íbúa hússins. Við það tækifæri var að sjálfsögðu fagnað samþykkt laganna um Þjónustu og þekkingamiðstöðina. Í tilefni þess að Sjónstöðin er að hætta starfsemi, þá færði Blindrafélagið Guðmundi Viggóssyni, blómvönd og gjafabréf á veitingastað, fyrir hann og frúnna, sem smávægilegan þakklætisvott fyrir það ötula starf sem hann hefur innt af hendi sem yfirmaður Sjónstöðvar Ísland, allt frá því að stofnunin hóf starfsemi sína árið 1987.

Öllu starfsfólki Sjónstöðvar Íslands verður boðið starf á hinni nýju þjónustu og þekkingarmiðstöð og vonandi munu sem flestir sjá sér hag í að þiggja það.

Myndin sýnir Guðmund veita viðurkenningunni viðtöku. Á myndinni eru frá vinstri: Ólafur Haraldsson, Kristinn Halldór Einarsson og Guðmundur Viggósson.

Mikilvægt framfaraskref stigið í þjónustu við blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga

Nú undir kvöld, þann 18 desember, samþykkti Alþingi Íslendinga, lög um þjónustu og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga. Mikil samstað var um málið á Alþingi og mæltist m.a. stjórnarandstæðingum svo fyrir að málið væri ljós i myrkrinu og besta mál þessa þings.

Tengill inn á málið hjá Alþingi hér.

Allir sem að þessu máli hafa komið er mikil sómi af sinni aðkomu. Þar má nefna marga aðila svo sem eins og Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur menntamálaráðherra sem að ýtti málinu úr vör af hálfu hins opinbera, Guðlaug Þórðarson, heilbrigðisráðherra, Jóhönnu Sigurðardóttur félagsmálaráðherra, fyrir að koma málinu inn á þing við núverandi aðstæður. Einnig er rétt að nefna til sögunar Helga Hjörvar, sem er ötull talsmaður og gegndi lykilhlutverki á úrslitastundu í því að málið komst á dagskrá.

Margir aðrir eiga þakkir skyldar fyrir sitt framlag, eins og t.d. allir þeir einstaklingar sem sátu í framkvæmdanefndinni, en henni var stýrt af Þór Þórarinssyni frá félagsmálaráðuneytinu og Hrönn Pétursdóttur rekstrarhagfræðingi.

Eina manneskju vil ég einnig nefna til sögunnar, sem á stóran hlut í þessum merka áfang, þó ekki sé hún lengur meðal okkar, en það er Helga heitin Einarsdóttir, sem lést langt fyrir aldur fram nú í sumar. Engin ein manneskja bar meiri ábyrgð á því frumkvæðið að fá hingað til lands erlenda fagmenn, sem unnu þær skýrslur um ástand skólamála blindra og sjónskertra, sem varð til að opna augu ráðamenna fyrir alvarleika stöðunnar.

Öll vinnsla á málinu og undirbúningur var í samráði við alla megin hagsmunaaðila og er það til mikillar fyrirmyndar. Þau vinnubrögð skýra fremur en nokkuð annað þá breiðu samstöðu sem var um málið á öllum afgreiðslustigum.

Í raun má segja að alþjóðlegt kjörorð fatlaðra og öryrkja " Ekkert um okkur án okkar" hafi hér verið virt. Árangurinn ætti að vera hvatning til áframhaldandi vinnubragða af sama toga.

Hér hefur mikilvægt framfaraskref verið stigið í þjónustu við blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga. Allir þeir sem að málinu hafa komið er mikill sómi af.

Heilbrigðisráðherra skipar starfshóp um notkun leiðsöguhunda á Íslandi

Þau ánægjulegu tíðindi voru að berast mér að heilbrigðisráðherra hefði ákveðið, að tillögu Blindrafélagsins, að skipa starfshóp um notkun leiðsöguhunda á Íslandi, var ég ásamt fleirum skipaður í hópinn.

Verkefni hópsins er að kanna tilhögun við að gefa blindum og sjónskertum einstaklingum kost á að nýta sér leiðsöguhunda, kostnað því samfara og þróun þjónustunnar. Hópnum er ætlað að skila ráðherra áliti og tillögum fyrir 1.mars 2009.

Starfshópurinn er þannig skipaður að auk mín eru í honum: Eva Þengilsdóttir, sem er formaður, Friðgeir Jóhannesson leiðsöguhundanotandi, Guðbjörg Árnadóttir umferliskennari og Vigdís Hallgrímsdóttir, sérfræðingur í heilbrigðisráðuneytinu.

Þetta sýnist mér vera vel skipaður starfshópur.

Það er ástæða til að færa heilbrigðisráðherra þakkir fyrir að setja þetta brýna mál í þennan farveg, sem vonandi verður til að koma farsælli skipan á málefni leiðsöguhunda fyrir blinda og sjónskerta einstaklinga.

Síðast liðið haust fengu 4 félagar í Blindrafélaginu afhenta leiðsöguhunda, sem komu frá norska leiðsöguhundaskólanum, en það var samstarfsverkefni Blindrafélagsins og Heilbrigðisráðuneytisins, dyggilega stutt af Lions hreifingunni á Íslandi.

Stórmerk tíðindi - Frumvarpi til laga um Þjónustu og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga

Á dagskrá þingfundar Alþingis í dag, 12 desember 2008, er 1. umræða að frumvarpi til laga um Þjónustu og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og daufblinda einstaklinga. Málið er flutt af félags og tryggingarmálaráðherra, Jóhönnu Sigurðardóttur. Hér er um mjög mikilvægt mál að ræða sem unnið hefur verið að á undanförnu eina og hálfu ári í mjög góðu samstarfi allra hagsmunaaðila. Stjórnvöld eiga hrós skilið fyrir öflugt og virkt samráð, enda er mjög breið samstaða um öll meginatriði frumvarpsins. Að samráðinu komu félags og tryggingarmálaráðuneytið, heilbrigðisráðuneytið, menntamálaráðuneytið, Reykjavíkurborg, Samband Íslenskra Sveitarfélaga, Blindrafélagið, foreldradeild Blindrafélagsins, Daufblindrafélagið, starfsfólk Sjónstöðvar Íslands og kennsluráagjafar blindra og sjónskertra nemenda.

Á tímabili leit út fyrir að þetta mál myndi ekki ná inn á þing fyrir áramót og hefði það haft í för með sér mikið upplausnarástand í málaflokki sem hefur verið vanræktur til margra ára. Eftir að ég og framkvæmdastjóri Blindrafélagsins áttum stuttan fund með Jóhönnu Sigurðardóttur, fyrir milligöngu okkar öfluga liðsmanns Helga Hjörvar, komst hreyfing á málið. Í kjölfarið sendi stjórn Blindrafélagsins bréf til allra þeirra þriggja ráðherra sem komið hafa að málinu og afrit til forsætisráðherra, þar sem grein var gerð fyrir hversu alvarlegar afleiðingar það gæti haft ef málið yrði ekki lagt fram og samþykkt fyrir áramót.

Nú er málið komið á dagskrá sem ríkisstjórnarfrumvarp og ber að fær ríkisstjórninni þakkir fyrir sinn þátt í málinu. Nú er hinsvegar komið að Alþingi og vil ég hvetja þingmenn til að afgreiða málið, enda er um það breiða samstaða allra megin hagsmunaaðila og allur undirbúningur og samráð við frágang málsins hefur verið til fyrirmyndar.   

Eyþór útnefndur íþróttamaður ársins

Það er vel við hæfi að óska Eyþóri Þrastarsyni, félagsmanni í Blindrafélaginu, til hamingju með að hafa verið valinn íþróttamaður ársins hjá Íþróttasambandi fatlaðra. Eyþór náði frábærum árangri í sundi á Ólympíumóti fatlaðra s.l. sumar í Peking. Full ástæða er til að ætla að Eyþór eigi eftir að geta bætt árangur sinn enn frekar, enda er hann ungur að árum. Spennandi verður að fylgjast með Eyþóri í framtíðinni, en ég hef heyrt að hann hafi hafið æfingar með sundfélaginu Ægi í þeim tilgangi að bæta sig enn frekar.
Sonju Sigurðardóttur sundkonu úr IFR er einnig færðar hamingjuóskir með nafnbótina íþróttakona ársins hjá Íþróttasambandi fatlaðra. 

Eyþór og Sonja íþróttafólk ársins

Í minningu Sir John Wall frá Englandi

Sunnudaginn 30 nóvember s.l. lést Sir John Wall, 78 ára að aldri, lífstíðar heiðursfélagi að World Blind Union (WBU). Ég átti þess kost að hitta og spjalla við Sir John á þingi WBU í Sviss í ágúst síðastliðnum. Sir John var líflegur maður og við þetta tækifæri rifjaði hann upp fyrir mér heimsókn sína til Íslands fyrir nokkrum árum, en í þeirri heimsókn veiktist hann. Sir John fullyrti að ef ekki hefði komið til inngrip frá Björk Vilhelmsdóttur, þáverandi félagsráðgjafa Blindrafélagsins, og manni hennar, Sveini Rúnari Haukssyni lækni, þá hefði hann yfirgefið Ísland í líkkistu. Kvaðst Sir John standa í mikilli þakkarskuld við þetta góða fólk, Blindrafélagið og Íslendinga.

Sir John var aðalritari (Secretary General) European Blind Union (EBU) frá  1994 -1996 og forseti frá 1996-2003.  Sem slíkur þá var hann jafnfram einn af forustumönnum WBU þann tíma. Eftir að hann lét af forustustörfum hjá EBU þá hélt hann áfram að vera virkur á vettvangi WBU, og þá sérstaklega í málum sem snéru að samskiptum við Alþjóðlegu póstsamtökin (Universal Postal Union), ásamt því að sinna ýmsum öðrum málefnum.

Sir John var jafnframt formaður RNIB (Royal National Institute of Blind People) frá 1990 til 2000. Árið 1990 var Sir John skipaður Deputy Master í hæstarétti Englands og Wales, nokkuð sem er mikil virðingarstaða og til vitnis um framúrskarandi hæfni hans sem lögmanns. Sir John hafði mikil áhrif á málefni sem tengjast blindu og sjónskerðingu og stöðu blindra og sjónskertra einstaklinga í samfélaginu.  

Eitt af seinustu verkum hans fyrir WBU var umsjón sem 25 ára afmælisbók WBU: "Að breyta því hvað það þýðir að vera blindur - Litið til baka á fyrstu 25 ár WBU" (Changing What it Means to Be Blind - Reflections on the First 25 Years of the World Blind Union). Þessu verki lauk hann s.l. sumar og var bókin kynnt og afhent á 7unda þingi WBU í Sviss síðast liðið sumar. Bókin er tilhlýðilegur minnisvarði um hið mikilvæga starf sem Sir John vann fyrir WBU yfir margra ára tímabil. Blindir og sjónskertra um allan heim horfa nú á eftir einum af sínum öflugustu baráttumönnum fyrir jöfnum tækifærum og réttindum í samfélaginu.

Sir Johns verður sárt saknað af fjölmörgum vinum og félögum sem hann eignaðist um allan heim og þar af voru þó nokkrir hér á landi.

Hér má sjá minngarorð um Sir John á síðu RNIB
http://www.rnib.org.uk/xpedio/groups/public/documents/publicwebsite/public_sirjohnwall.hcsp

Hér má lesa frásögn Sir John um lögfræðiferil sinn
http://juniorlawyers.lawsociety.org.uk/node/137

Grein eftir Sir John Wall "The rights og blind people"
http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1705870