Frábær þjónusta í Rimaskóla fyrir sjónskert og blind börn

Eins og ég hafi lofað þá kemur hér frásögn af frábærri þjónustu skóla sem er með sjónskert börn sem nemendur. Í leiðinni er þetta frásögn af ólíkum viðbrögðum tveggja skóla gagnvart því að gera nauðsynlegar úrbætur til að mæta þörfum sjónskertra nemenda.  

"Í ágúst 2005 hefst skólaganga Söndru. Það er boðað til fundar með deildarstjóra yngsta stigs Foldaskóla ásamt starfsmönnum frá Sjónstoð Íslands þeim Rannveigu Traustadóttur og Helgu Einarsdóttur og Margréti Sigurðardóttur blindrakennara. Á fundinum var augnsjúkdómur Söndru kynntur og hvers hún þarfnaðist. Farið var yfir skólalóðina og skólahúsnæðið og gerðar athugasemdir. Tekið var vel í allar athugasemdir og tillögur að breytingum. Skólinn byrjaði en aldrei var neitt framkvæmt af því sem lofað hafði verið að gera.

Sama var upp á teningnum þegar kom að því að Sandra gæti stundað skólann almennilega og á sömu forsendum og aðrir í skólanum og alltaf var viðkvæðið að hún væri bara að standa sig svo vel, rétt eins og önnur börn. Kennarinn hennar gerði hvað hún gat til að ljósrita námsefnið hennar stærra, en það þarf meira til en velvilja kennara til að námsefni sé nothæft þannig að nám sjónskerts barns geti verið með eins eðlilegum hætti og mögulegt er. Námið gekk því brösuglega og mikið vantaði upp á lesturinn. Síðan hefst annað skólaár og ekkert breytist. Aldrei er spáð í aðgengi í skólanum þrátt fyrir að í skólanum væru tvö lögblind börn.

Sumarið 2007 flytjum við mæðgur í Rimahverfi. Þegar skólinn opnar 4 ágúst hringi ég í skólann til að skrá dóttur mína og tek það fram að barnið sé lögblint sem verður til þess að ritari skólans boðar mig á fund deildarstjóra skólans. Ég mæti með dóttur mína á fund með deildarstjóranum. Þar ræðum við málin og ég bendi honum á þjónustu Sjónstöðvarinnar og nýju kennsluráðgjafanna og hann vill ólmur koma á fundi með þeim sem allra fyrst. Sá fundur var haldinn 10 eða 11 ágúst.  Á fundinn mættu deildarstjóri yngsta stigs, deildarstjóri sérkennslu, væntanlegur kennari Söndru og húsvörður Rimaskóla, Helga Einarsdóttir, Ingunni Hallgrímsdóttur og við mæðgur. Farið var um allan skólann og gerðar athugasemdir varðandi nánasta umhverfi skólans og tekið var vel í allar athugasemdir og hugmyndir sem þær Helga og Ingunn höfðu. Fundinum var slitið og ég var nú ekkert of bjartsýn, verð ég að viðurkenna en beið samt spennt eftir því að sjá hvort eitthvað yrði framkvæmt.

Skólsetning  var 22 ágúst og mættum við mæðgur upp í skóla og blöstu við mér merktir staurar, tröppur og fl. En lituðu filmurnar í rúðurnar voru enn í pöntun en væntanlegar. Ég gat ekki annað en brosað breitt af ánægju. Í lok september bárust svo lituðu filmurnar og þeim skellt upp hið snarasta.

Hvað dóttur mínar varðar þá sá ég gríðarlegan mun á líðan og hegðun barnsins við að komast í umhverfi þar sem hún fann sig örugga og virkilega velkomna. Aðeins fáeinum dögum eftir að hún byrjaði í skólanum sat hún við eldhúsborðið heima og tilkynnti mér upp úr þurru að þetta væri miklu betri skóli og brosti út í eitt.

Núna í haust byrjaði svo systir hennar hún Laufey í sama skóla og þá fyrst fann ég hvað sú reynsla var ólík hinni fyrri og léttirinn leyndi sér ekki. Ég hef ekki þurft annað en nefna ef það er eitthvað sem mér finnst vanta uppá eða þurfa að breyta eða laga, þá hefur því verið kippt í liðinn.

Ég er hæst ánægð með þá þjónustu sem dætrum mínum hefur verið veitt í Rimaskóla og eiga starfsmenn skólans hrós skilið. Ég vona svo innilega að fleiri skólar taki Rimaskóla sér til fyrirmyndar því ekki veitir af.
Kv.  Elma".

Þessi frásögn sýnir, svo ekki verður um villst, nauðsyn þess að samræmdar reglur og vinnuferlar séu í skólum landsins þegar kemur að því að taka á móti sjónskertum eða blindum börnum. Hver önn, svo ekki sé nú talað um skólaár, er öllum börnum mjög mikilvægt og fyrstu árin ráða miklu um hvernig börnunum gengur til framtíðar litið. 

Meðal skólastjórnenda og starfsmanna Rimaskóla, ríkir greinilega samstaða og skilningur á þeim þörfum sem þarf að uppfylla til að blindir og sjónskertir nemendur geti notið sín í námi og leik, í félagi við jafnaldra sína. Þetta er afstaða sem er til eftirbreytni.

Athugasemdir

[Kristinn Theódórsson, 27.10.2008 kl. 20:11]

Frábært alveg, og gaman að lesa. Ég er vongóður um að blindur sonur minn muni njóta sín vel í Rimaskóla, en við búum einmitt í hverfinu.

mbk,

[Kristinn Halldór Einarsson, 28.10.2008 kl. 09:32]

Gangi ykkur sem best nafni.
Ef þið þurfið einhverja aðstoð þá erum ivð hjá félaginu boðin og búin til að verða að liði á allan þann hátt sem við getum. Eins bendi ég á foreldradeildi félagsins, ef þið hafið ekki verið í sambandi við hana áður. Svo er náttúrulega kennsluráðgjöfin og umferlisþjálfunin, sem ég á von á að þið þekkið til og vitið af, en hún er fyrir öll skólastig, einnig leikskólastig.